"Te veel zijn"

Soms zit het niet in wat mensen zeggen, maar in wat ze niet zeggen.

Ik weet nog dat ik ooit op een verjaardag zat, net iets te enthousiast vertellend over iets wat ik had gefotografeerd. Die ene blik van de ander, dat subtiele, bijna verveelde knikje… ik voelde me meteen kleiner worden. Te aanwezig. Te veel ruimte ingenomen. Te zichtbaar. Te veel.

Dat was het moment waarop ik besloot om kleiner te gaan praten. Voorzichtiger te lachen. Mijn verhalen wat in te slikken. Je kent het wel: die onzichtbare correctie die je jezelf aanleert, zodat je comfortabel blijft voor anderen.

Tot ik op een dag terugkeek naar een SoulFrame van mezelf. Geen flitsend filter. Geen opgepoetst plaatje. Gewoon ik met al mijn vuur, expressie en ruimte. Ik zag iets wat ik vergeten was: mezelf, zonder rem.

Die foto schreeuwde niet. Die zat niet in iemands gezicht. Die was gewoon aanwezig. Ongefilterd. Ongecompliceerd. Helemaal daar. Precies dat, dát is wat de mensen bijblijft. Niet de ingehouden versie van jezelf. Maar de echte, volle, “te veel” zijnde jij.

Sindsdien ben ik op missie. Niet om mensen mooier te maken. Niet om ze kleiner of gepolijster neer te zetten. Maar juist om ze te laten zien zoals ze echt zijn. Te veel. Te zichtbaar. Te krachtig. Te echt. Omdat dat uiteindelijk precies genoeg is.

Misschien herken je het wel. Dat je jezelf corrigeert zonder dat iemand het vraagt. Dat je je volume tempert. Je mimiek dempt. Je woorden filtert.

Ik maak portretten voor de mensen die daar klaar mee zijn. Omdat je niet hier bent om minder te zijn.

Wil je weten hoe dat eruitziet op beeld?

Lees hier hoe een SoulFrame werkt. Of bekijk hier wat anderen zeggen na hun shoot.

Elke maand op de hoogte blijven van de leukste acties om zelf een Soulframe te (laten) maken? Schrijf je hier gelijk in het kost je maar 1 minuut!

Jij bent nooit teveel, niet zolang je jezelf bent